Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να υποστηρίξουν το παιδί τους καλύτερα;
Η Νέλη έχει έναν γιό, τον Νίκο, που είναι τώρα στην Πρώτη Γυμνασίου. Είναι ένα φιλότιμο παιδί, εξαιρετικά καλόκαρδο και ευαίσθητο. Επίσης ο Νίκος είναι πολύ ζωηρός, δυσκολεύεται να συγκεντρώνεται και απεχθάνεται να διαβάζει στο σπίτι. Αντιθέτως, τρελλαίνεται για όλα τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το ιντερνετ. Φέτος είναι η χρονιά που θα δώσει Lower. Μέχρι τώρα πήγαινε στο φροντιστήριο, αλλά η Νέλλη προβληματίζεται πολύ. Ο Νίκος δεν στρώνεται εύκολα να διαβάσει, η Νέλλη πιστεύει ότι θέλει κάποιον απο πάνω του. Υπάρχει μια κοπέλα στη γειτονιά που κάνει ιδιαίτερα για lower με πολύ καλή τιμή. Ισως αυτή είναι η λύση. Ο Νίκος θα υποχρεωθεί να διαβάζει με συστηματικότητα αφού θα έχει απο πάνω του την κοπέλα, δεν θα αφήνουν κενά, επίσης η ίδια θα φροντίζει για την εξάσκησή του, και η Νέλη θα μπορέσει επιτέλους να ανασάνει ανακουφισμένη, και να μην τον κυνηγάει και για τα Αγγλικά.
Όλα τέλεια!
Ετσι φαίνεται με την πρώτη ματιά.
Ας δούμε όμως πως είναι τα πράγματα και από την πλευρά του Νίκου.
Μέσα σε δύο εβδομάδες έχει φέρει την κοπέλα στα νερά του. Ο ρυθμός του μαθήματος αντί να επιταχύνεται, όπως θα έλπιζε η Νέλλη, αργοπορεί επειδή ο Νίκος συχνά ζητά απο τη δασκάλα του «να κάνουν μαζί τις ασκήσεις γιατί δεν πρόλαβε», οπότε προχωράνε με αργό ρυθμό. Επίσης κάθε τόσο, πολύ έξυπνα, ο Νίκος κουβεντιάζει περί ανέμων και υδάτων παρασέρνοντας την άπειρη δασκάλα του, με αποτέλεσμα τα μαθήματα να μένουν μισά και να βαδίζουν πολύ αργά.
Επιπλέον, ο Νίκος βρίσκεται πλέον στο Γυμνάσιο, έχει πολλούς νέους συμμαθητές, έχει νέους καθηγητές, και πρέπει να προσαρμοστεί σε μια καινούρια πραγματικότητα, πιο περίπλοκη μαθησιακά. Στα αγγλικά είχε την ομάδα του, την τάξη του, ένα σταθερό σημείο αναφοράς. Δεν μάθαινε μόνο τη γλώσσα εκεί, αλλά εκφραζόταν, μίλαγε, συμμετείχε σε μια τάξη με λίγους συνομήλικους, εκτονωνόταν με τους φίλους του στο διάλειμμα. Όλη αυτή η κοινωνική μάθηση έχει πια χαθεί, προς χάριν μιας ώρας στο σπίτι όπου ένας ακόμα ενήλικας κάθεται πάνω από το κεφάλι του και τον πιέζει…
Γιατί η κοινωνική μάθηση είναι ιδανική για το παιδί;
Όλες οι μελέτες συμφωνούν ότι το παιδί μαθαίνει καλύτερα όταν μαθαίνει με παρέα. Το παιδί αφομοιώνει περισσότερα σε ένα ομαδικό περιβάλλον. Επίσης το παιδί αναπτύσσει πολλές δεξιότητες, θετικά στοιχεία χαρακτήρα και καλύτερη κοινωνική προσαρμογή, όταν μεγαλώνει και αναπτύσσεται σε ένα κοινωνικό περιβάλλον.
Τα οφέλη της κοινωνικής μάθησης, στο σχολείο ξένης γλώσσας:
- Δοκιμασμένο πρόγραμμα σπουδών
Το σχολείο ξένης γλώσσας ακολουθεί ένα αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών και μελέτης. Θα καλύψει την ύλη που πρέπει, και αν ο Νίκος έχει κενά ή δεν την προφταίνει αυτή την ύλη, το σχολείο θα φροντίσει να καλύψει τα κενά του. Δεν θα προσαρμοστεί το σχολείο στο ρυθμό του Νίκου, αλλά θα φροντίσει να προσφέρει στο παιδί τη δυνατότητα να αφομοιώσει τις γνώσεις του όσο καλύτερα γίνεται ώστε να μην υστερεί.
- Σύγχρονη μεθοδολογία μάθησης
Στο σχολείο ξένης γλώσσας ακολουθείται ένα δοκιμασμένο σύστημα. Υπάρχουν επιστημονικές μεθοδολογίες που διαρκώς εκσυγχρονίζονται ως προς το πώς το παιδί θα μάθει τα γραμματικά φαινόμενα, την ορθογραφία, την προφορά, τη γραφή. Όλα αυτά απαιτείται να μαθαίνονται με σύγχρονους τρόπους που διευκολύνουν το παιδί και κάνουν τη μάθηση ευχάριστη και εύκολη.
- Eνημέρωση
Οταν όλα στη ζωή εξελίσσονται, η διδασκαλία της γλώσσας δεν παραμένει κάτι στατικό. Εξελίσσεται αντιθέτως, διαρκώς, με καινούρια βιβλία, νέες προσεγγίσεις, καινούριο εξοπλισμό, με τη βοήθεια του ιντερνετ, με online εφόδια.
Ολη αυτή η ενημέρωση είναι στα χέρια των δασκάλων σε ένα οργανωμένο σχολείο, αλλά σπάνια μπορεί ένας καθηγητής ατομικά, να έχει αυτό το επίπεδο επαγγελματισμού.
- Πειθαρχία
Πολλοί γονείς νομίζουν ότι το παιδί θα πειθαρχήσει όταν βρίσκεται ένας προς έναν μαζί με έναν δάσκαλο γλώσσας. Πόσο μεγάλο λάθος όμως είναι αυτό. Άραγε ο Νίκος, ο 11χρονος μαθητής, αργότερα θα έχει στη δουλειά του κάποιον προπονητή απο κοντά να τον καθοδηγεί; Στο Πανεπιστήμιο θα κάνει ιδιαίτερο; Ή στο μεταπτυχιακό μετά; Ο Νίκος πρέπει να μάθει να πειθαρχεί μόνος του, αλλά δουλεύοντας και μαθαίνοντας σε ένα σύνολο. Πρέπει να αισθάνεται μέλος της ομάδας, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να ξέρει τι πρέπει να κάνει μόνος του. Στο μάθημα ο Νίκος δεν χρειάζεται ατομικό προπονητή. Χρειάζεται ενθάρρυνση, πίστη στον εαυτό του, όρεξη να τα καταφέρει, κι εκεί η ενθάρρυνση των γονιών και η υποστήριξη, τα κοινά βιώματα της ομάδας είναι πολύ σημαντικά. Τα παιδιά μοιράζονται τις έγνοιες τους, και χωρίς καν να το καταλαβαίνουν ζουν την άμιλλα που τα σπρώχνει μπροστά.
- Ομαδικότητα
Η ομαδικότητα είναι ένα εξαιρετικό μαθησιακό εργαλείο. Το παιδί παρακινείται από τους υπόλοιπους μαθητές. Βάζει στόχους βλέποντας αυτούς που ήδη έχουν προχωρήσει, αλλά ξέρει ότι υπάρχουν κι άλλοι που ακολουθούν, άρα δεν απογοητεύεται. Επιπλέον, η ομαδικότητα του προσφέρει ευχαρίστηση, ενδιαφέρον. Μαθαίνει καλύτερα το παιδί όταν μαθαίνει σε ένα φιλικό περιβάλλον, με συνομήλικους.
- Επικοινωνία
Η ξένη γλώσσα είναι κάτι ζωντανό. Δεν το μαθαίνει κανείς απλά για να «βρίσκεται», αλλά για να το χρησιμοποιεί, για να αποτελεί εφόδιο στο μέλλον, στο επάγγελμα, στις σχέσεις, στην ενημέρωση, στη δια βίου μάθηση.
Στο σχολείο ξένης γλώσσας το παιδί επικοινωνεί, κουβεντιάζει, εκφράζεται με πολλούς τρόπους και ταυτόχρονα εκτίθεται σε πάρα πολλά ερεθίσματα της ξένης γλώσσας.
- Συνεργασία
Στο σχολείο ξένης γλώσσας το παιδί βρίσκεται σε ένα ομαδικό περιβάλλον, όπου συμβιώνει, κάνει φιλίες, μαθαίνει τη συνεργασία.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μαθαίνει να προσεγγίζει στόχους μαζί με άλλους και όχι μόνος του. Είναι κάτι που θα κάνει σε όλη την επαγγελματική ζωή του. Τα θεμέλια της ικανότητας για συνεργασία τίθενται στην παιδική ηλικία, όπου το παιδί μέσα στην όμορφη ομάδα της τάξης των αγγλικών, καταλαβαίνει τι σημαίνει να συγκρούομαι και να φιλιώνω, να συζητώ στην τάξη, να συνεργάζομαι, να προσπαθούμε όλοι μαζί.
Τα ιδιαίτερα μαθήματα έχουν κι αυτά τη χρησιμότητά τους. Ενδείκνυνται για παιδιά που έχουν πολύ σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες. Κι εκεί χρειάζονται ειδικά εκπαιδευμένοι δάσκαλοι για να τα υποστηρίξουν.
«Το παιδί μαθαίνει καλύτερα όταν μαθαίνει σε ομαδικό περιβάλλον»
Αγνή Μαριακάκη, Ψυχολόγος – Ερευνήτρια
ΠΗΓΗ: περιοδικό Parents’
